Bir köşe başında saklı kaldı seninle olan buluşmamız…
Hep aynı anı hatırımda; hafif yağmur yağıyor, gece ıslanmış, lambalardan çıkan ışıklar yağmur damlalarından dağılarak etrafa vuruyor.
Sokaktan geçen arabaların farları renkli bir desen katıyor geceye.
Biz yolun ortasında bir köşe başındayız. Sanki tablonun en ortasına çizilmiş iki belirsiz silüet gibiyiz.
Ses yok, konuşma yok, hareket yok. Zaman sanki durmuş o noktada.. Hüzün dolu bir gece, öncesi ve sonrası yok. Sadece tek bir zaman vuruşu…
Sen ve ben o köşe başında, ıslak geceye karışmış bir görüntü.
İlk buluşma mıydı o yoksa son veda mıydı?
Bunca zaman denizinden sonra gerçek bir an mıydı, onu bile bilmiyorum.
Belki de bir kurguydu içine bizi saklayıp kapattığım…
Mazisi ve geleceği olmayan bir anı…
Başka sana dair anlatılacak bir şey yok elimde.
